դեմոկրատիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɛmɔkɾɑtˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դե•մոկ•րա•տիա 

Ստուգաբանություն

< демократия < հուն․ dēmokratia < dēmos ժողովուրդ + kratos իշխանություն

Գոյական

1. ժողովրդավարություն՝ պետական կառուցվածքի ձև, որի ժամանակ իշխանության գերագույն մարմիններն ընտրվում են ժողովրդի կողմից որոշակի ժամանակով ◆ Ժողովրդական դեմոկրատիայի երկիր։ ◆ Ե՜լ, դեմոկրատիայի, խոր ու խնդուն աղմկիր ամեն կողմ։
2. որևէ կարգի կոլեկտիվի ղեկավարման գործում ամբողջ կոլեկտիվի մասնակցության ու գործուն ազդեցության ապահովում
3. (մինչհ․) հասարակության միջին և ստորին խավերը, ժողովուրդ
4. տես ժողովրդաիշխանություն

Հոմանիշներ

1. ժողովրդավարություն, ժողովրդապետ, ռամկավարություն, դեմոկրատություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ democracy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ демократия (ru) ‎(demokratija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ռ․Ա․ Վարդանյան, Պատմական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, 2003 — 80 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։