դրդապատճառ
Հայերեն
Գոյական
վանկեր՝ դըր.դա.պատ.ճառ
- դրդիչ պատճառ, որևէ բան անելու կամ չանելու դրդող առիթ՝ պատճառ՝ հիմունք, շարժառիթ
- (մռկ․) որոշակի կերպով գործելու մղիչ ուժ, գիտակցված կամ չգիտակցված պատճառ, որն ընկած է անձի գործողությունների ու արարքների հիմքում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- շարժառիթ, դրդառիթ, առիթ, պատճառ
- պատրվակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։