դրոշմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɾɔʃm]

Արտասանություն

վանկեր՝ դ(ը)•րոշմ 

Ստուգաբանություն

Հավանաբար փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված։

Գոյական

1. մետաղյա հարթ մակերևույթի վրա բարձրաքանդակ կամ խորաքանդակ պատկերներ, ձև, գիր, գծագրություն, որ ճնշման կամ այլ միջոցով արտատպվում է ուրիշ առարկայի վրա ◆ Դրոշմը լինում էր ձողաձև բռնակի ծայրին և դնելով զարդավոր ծայրը պղնձե թերթի վրա, մյուս ծայրին հարվածում էին մուրճով և դրոշմը տպում թիթեղի վրա։
2. մետաղյա իրերի վրա պատկերներ դրոշմելու դրոշմակ (տեխ․) ◆ Նախ որ բոլորի դիմաց կա Ավետիսի ահռելի բութի դրոշմը։ (Ակսել Բակունց)
3. այն պատկերը, ձևը և այլն, արտատպված է առարկայի վրա ◆ Այդ հրապուրիչ դեմքը…կրում էր յուր վրա ներքին թախծության խորին դրոշմը։ (Րաֆֆի)
4. արտադրանքի, ապրանքի վրա դրված դրոշմվածք, որպես գործարանի նշան, պիտակ ◆ Իր վրա ամեն բան հատուկ դրոշմ ուներ, շարժվածքը, նայվածքը, խոսվածքը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
5. հիմնարկի անունով կնիք (սովորաբար քառանկյունի), որ դրվում է պաշտոնական գրությունների ձախ անկյունում կամ վերևը (շտամպ) ◆ Տեսակ մը տպավորական-նմանվողական ազդեցության տակ գրված է անոնք՝ որ բնավ չեն կրեր…ինքնության դրոշմը։ (Միսաք Մեծարենց)
6. որևէ բանի թողած հետքը մեկի, մի բան վրա ◆ հիվանդություն դրոշմ (փխբ․)
7. որևէ բանի արտահայտությունը հանդիսացող որոշակի նշան, բնորոշ գիծ և այլնի ◆ Նրա գրածները ստրկամտության դրոշմն են կրում իրենց վրա։
8. թղթի վրա (կամ մեջը) տպված դրոշմվածք՝ պետական զինանշանով (հմմտ. դրոշմատողություն) (հնց․) (արտսհմ.) ◆ Իսկ այդ սպին նրա ճակատի վրա, խայտառակության այդ անջնջելի դրոշմը, կարծես, այլևս գարշ տպավորություն չի անում։ (Շիրվանզադե)
9. եկեղեցական յոթ խորհուրդներից մեկը, որի ժամանակ մկրտվողի կամ ձեռնադրվողի ճակատն ու ձեռքերն օծում են մեռոնով (եկեղ․)

Հոմանիշներ

1. հետք, կնիք, նշան, տիպ, տպավորություն (հնց․)
2. դրոշմակ (փոստային)
3. դրոշմանկար

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ seal, stamp, mark, print հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ штамп (ru) ‎(štamp), штемпель (ru) ‎(štempelʹ), отпечаток (ru) ‎(otpečatok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։