երկիր

Հայերեն

«Երկիր մոլորակ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Արտասանություն

ՄՀԱ: [jɛɾˈkiɾ]

Արտասանություն

վանկեր՝ եր.կիր 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *erdu(՞)-՝ *er (*er-t-, *er-u-) «երկիր» արմատից. հմմտ. հունարեն ερα, (՞) (< *erpō, *erō >), գոթերեն airpa, հին վերին գերմաներեն erda «երկիր», այլև՝ կիմրերեն erw «դաշտ»։

Գոյական

1. արեգակի` ըստ հեռավորության երրորդ մոլորակը, որի վրա ապրում ենք մենք, մեր մոլորակը (գրվում է մեծատառով) ◆ Տիրացուն այդ բացատրությունից ոչինչ չհասկացավ, բայց երկրի կլոր լինելովը հետաքրքրվեց։ (Մուրացան) ◆ Երկրի արբանյակը լուսինն է։
2. երկրագունդ
3. աշխարհ
4. որևէ տեսակետից մի ամբողջություն կազմող տարածություն
5. որևէ ժողովրդի բնակության վայրը՝ տարածությունը
6. հայրենիք
7. տարածություն, վայր, տեղ
8. արևմտյան Հայաստանն իբրև հայ գաղթականության հայրենիք (հնց․)
9. հայաստանը սփյուռքահայության համար
10. ցամաք, երկրագնդի ցամաք մակերևույթը
11. որևէ տնտեսության բնակչությունը (փխնն․) ◆ Ամբողջ երկիրը ցնծությամբ դիմավորեց ՍՄԿԿ նոր ծրագիրը։
12. մարդկություն, երկրագնդի բնակչությունը (փխնն․)
13. (աշխգր․) աշխարհագրական դիրքով և բնական պայմաններով առանձնացող խոշոր տարածք
14. քաղաքական աշխարհագրության առումով որոշակի սահմաններ ունեցող տերիտորիա՝ պետական համապատասխան իրավահիմքով
15. (երկրբ․) Արևային համակարգի Արևից երրորդ մոլորակ

Հոմանիշներ

1. երկրագունդ, հողագունդ, աշխարհ
2. հայրենիք, բնաշխարհ, ծննդավայր, մայր երկիր, եզերք
3. բնավայր, բնագավառ (հնց․)
4. պետություն
5. երկրամաս
6. ցամաք, գետին, հող

Արտահայտություններ

1. երկիրը պագել, պագանել ― 1. երկրպագել (հնբ․)։ 2. գետինը, հողը համբուրել՝ իբրև խոնարհության ու մեծարանքի արտահայտություն
2. երկիր հայոց ― Հայաստան
3. ավետյաց երկիր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ country իսպաներեն՝ país ռուսերեն՝ земля (ru) ‎(zemlja), родина (ru) ‎(rodina), страна (ru) ‎(strana), сторона (ru) ‎(storona), край (ru) ‎(kraj), суша (ru) ‎(suša), человечество (ru) ‎(čelovečestvo), местность (ru) ‎(mestnostʹ), область (ru) ‎(oblastʹ)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Երկիր: