էվոլյուցիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɛvɔljut͡sʰˈjɑ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ է•վո•լյու•ցիա 

Ստուգաբանություն

<эволюция <լատ. evolutio տարածում

Գոյական

1. (գիտ․) որևէ բանի փոփոխությունը, զարգացման գործնթացը մի որակական վիճակից դեպի մի նոր որակական վիճակ, հոլովույթ ◆ Աշխատում էի նրան ըմբռնել տալ, խոսելով էվոլյուցիայի, դարվինիզմի, լամարկիզմի և այլնի մասին։ Վրթանես Փափազյան
2. (փիլ.) զարգացման ձև, որև աստիճանական քանակական փոփոխություններով նախապատրաստում է որակական փոփոխությանը, բարեշրջություն (փիլ.) ◆ Ինչ հետևանքների է հարցրել նարն այդ էվոլուցիան: (Վահան Տերյան)
3. առհասարակ, մի վիճակից մի նոր վիճակի տանող փոփոխություն ◆ Նույն Թումանյանի լեզուն ապրել է մի շատ բնորոշ ու նշանակալից էվոլուցիա: (Վահան Տերյան)
4. (գյուղտնտ․) (անտառ․) աստիչանական զարգացում

Հոմանիշներ

1. բնաշրջություն (բնգ.), հոլովույթ, շրջափոխույթ, շրջափոխություն
2. բարեշրջություն (փիլ.), բարեշրջում

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։