թամբ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑmb]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թամբ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *tmp- ձևից՝ *temp- «ձգել» արմատից. հմմտ. հին իռլանդերեն pamb «ուռած, հաստ» (հայ-գերմանական զուգաբանություն)։
Գոյական
- ձիու՝ էշի՝ ջորու մեջքին դրվող նստելու հարմարանք հեծյալի համար ◆ Մի թռիչք գործեց, ձիու պարանոցով անցավ և կրկին նստեց վրա։ (Րաֆֆի)
- կաշվե նստատեղ, հեծանվի՝ մոտոցիկլետի վրա ◆ Էշի թամբը զարդարված էր արծաթյա աստղերով։ (Վահան Թոթովենց)
- նույնն է՝ թամբարդ (փխբ․)
- սրունքի մսոտ մասը (փխբ․)
- կենդանու ազդր
- (երկրբ․) ծալքավոր կառուցվածք, որը երկայնակի-ուղղաձիգ հատույթում ունի մեղմաթեք գոգածալք ձև, իսկ լայնական ուղղաձիգում՝ կամարածալքի ձև
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- թամբ դնել - տե՛ս թամբել
- թամբը դնել մեկի վրա քշել - մեկին լիովին իր կամքին ենթարկել
- թամբը զարկել - թամբել
- թամբին նստել մի բանի - մի բանի տիրել՝ տիրանալ՝ տիրապետել
- թամբից բուսնել - ձիու վրա ձիգ ու վայելուչ նստած լինել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։