թզենի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰzɛˈni]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թզ•են•ի 

Գոյական

1. թթազգիների ընտանիքին պատկանող ծառ, որի պտուղն է թուզը ◆ Տեղ - տեղ քմահաճ թզենին յուր մերկ արմատներով քարշ էր ընկած ժայռերի ծերպերից։ (Րաֆֆի) ◆ Եվ աղբյուրին քով ուլդ ինձի զոհ ըրեհ թզենիին շուքին տակ։ (Դանիել Վարուժան)
2. (խոհր․) արևադարձային, մերձարևադարձային ծառաթուփ, աճում է նաև բարեխառն կլիմայական գոտում

Ածական

1. թուզ տվող, թուզի ◆ Հագեր է վարդ ու սուտակ պատուհանի առջևի թզենի ծառն ընդարձակ։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ

1. թզի (թթազգիների ընտանիքին պատկանող մերձարևադարձային ծառ, որի պտուղն է թուզը)

Արտահայտություններ

1. թզենու տերև
   1. մերկ մարմնի քանդակների անանուն տեղերի վրա քանդակված կամ նկարված թզենու տերև
   2. անպատկառ՝ անազնիվ՝ նենգադավ արարքների կեղծավոր քողարկում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fig tree գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ фиговое дерево, фига (ru) ‎(figovoje derevo, figa) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։