թնդալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰndɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թ(ը)ն•դալ 

Բայ

1. ուժգին խուլ ձայն հանել, դղրդալ
2. արձագանք տալ
3. ուժգնորեն հնչել (փխբ․)
4. զայրալից գոռալ, գոչել (փխբ․)
5. սասանվել, ուժեղ բախյունից, հարվածից ցնցվել
6. հրճվանքից, հուզմունքից խայտալ, բաբախել, տրոփել ◆ Կուրծքս լիքը, թարմ բուրմունքով կթնդա։ (Ավետիք Իսահակյան) (փխբ․)
7. տարածվել, հռչակվել (համբավի, անվան, գործի մասին) (փխբ․)
8. շարժվել, խաղալ, խթխթալ (գվռ․)
9. տեղից շարժվել, աճապարել (գվռ․)
10. մեկի վար բարկանալ
11. մաբել, թալկտալ (երեխաների) (գվռ․)
12. (նորբ․) 1) դղրդալ, որոտալ, արձագանքել, 2) բաբախել տրոփել

Հոմանիշներ

1. դղրդալ, գրմփալ, որոտալ թունդ (թինդ) ելնել, թունդ առնել (գվռ․), գմռտալ, գվալ, դնդալ, դնգալ, դռռալ, զմփալ, դմբալ, դրմբդրմբալ, դմդմբալ (ուժգին խուլ ձայն հանել)
2. արձագանք տալ
3. տե՛ս հնչել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to thunder, clank, rattle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ греметь (ru) ‎(gremetʹ), прогреметь (ru) ‎(progremetʹ), грянуть (ru) ‎(grjanutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։