թրջվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɾd͡ʒvɛl]

վանկեր՝ թ(ը)ր•ջվել 

Բայ

1. անձրևից՝ ջրից ևն հագուստը թացանալ ◆ Էստեղ թրջվելով ջուր եմ բռնում, դու իմ աշխատանքն առնում ես էլ ետ ջուրը գցում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նժույգները հոգնած ծեծում էին թրջված ավազը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
2. խմել (խմիչք)(ժղ․)

Հոմանիշներ

1. թացանալ, տամկանալ, տոգորվել, թաց լինել, ջուր կտրել, մուկ դառնալ (շատ), տզկվել, ճլխճլխպալ, ճլխպալ, խխմալ, չղչղպալ, ջղբջղբալ, ջղբջղբնոտալ, ջղջղբալ (շատ), տմճել, տմկվել, տմսկվել, անձրև ուտել (գվռ․)
2. խոնավանալ, ջրակալել, ջրոտել (հեղուկի մեջ դրվել կամ վրան ջուր լցվել, ջրի մեջ ընկնել)
3. տե՛ս խմել

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мокнуть (ru) ‎(moknutʹ), намокнуть (ru) ‎(namoknutʹ), смачиватся (ru) ‎(smačivatsja), смочится (ru) ‎(smočitsja), намачиваться (ru) ‎(namačivatʹsja), намочиться (ru) ‎(namočitʹsja), увлажняться (ru) ‎(uvlažnjatʹsja), увлажниться (ru) ‎(uvlažnitʹsja), до костей проммокнуть (ru) ‎(do kostej prommoknutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։