ինդիվիդուալիզմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [individuɑˈlizm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•դի•վի•դու•ա•լիզմ 

Ստուգաբանություն

<индивидыализм<լատ․ լատ․ lndl viduum-անբաժանելի, անհատ

Գոյական

1. անհատապաշտություն՝ անհատի պաշտելը հասարակության շահերից վեր դասելը
2. իր անձի գերազանցությունը ու հանրությունից անկախ լինելը ցուցադրելու, շեշտելու ձգտում՝ վարքագիծ
3. հայեցակետ, որի համաձայն հասարակական երևույթները պայնավորված են անհատի գործունեությամբ
4. (բրգ․) բարոյականության հիմնավորման և կողմնորոշան, վարքագիծ ընտրության սկզբունք՝ հիմնված աշխարհայացքային այն դիրքորոշման վրա, որը հակադրում է իր սոցիալական կապերից դուրս վերցրած անհատի հասարակությանը՝ ամեն մի սոցիալականության
5. (փիլ․) ուսմունք՝ ըստ որի ռեալ իրականությունը բաղկացած է անհատական, առանձին էություններից

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ individualism գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ индивидуализм (ru) ‎(individualizm) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
• Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։