Հայերեն
վանկեր ՝ ինն
Բնիկ հնդեվրոպական՝ *enun- (*eneun, *neun- ձևերի կողքին) արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն náva, ավեստերեն nava, հունարեն εννέα, գոթերեն niun:
Թվական
թիվ ութից հետո և տասից առաջ ◆ Ամբողջ ինն ամիս տևեց, մինչև կարողացավ նա խաղաղացնել գոթերին։ (Րաֆֆի)
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինն
վանկեր ՝ ի•ն(ը)ն
Բաղադրյալ բառեր
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։