խալաթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈlɑtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խալաթ
վանկեր՝ խա•լաթ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն՝ արաբերեն xāl‘āt (> պարսկերեն xel‘at):
Գոյական
- զգեստ, որով արևելքում իշխողները պարգևատրում էին մեկին՝ ի նշան իրենց գոհունակության ◆ Ստացել է նա Սուլթանից խալաթ: (Ավետիք Իսահակյան)
- տանը կամ աշխատանքի ժամանակ հագնելու երկար ու լայն վերնազգեստ ◆ Մարությանը խալաթը հագին նստած էր հեռու լուսամուտի մոտ։ (Նար-Դոս)
- նորահարսին տրվող նվեր
- (խոհր․) խոհանոցում, հասարակական սննդի և այլ աշխատանքներում հատուկ վերնահագուստ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խիլա, խլա, ղիլա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | խալաթ(ը) | խալաթներ(ը) |
| Սեռ. | խալաթի | խալաթների |
| Տր. | խալաթի(ն) | խալաթների(ն) |
| Հայց. | խալաթ(ը) | խալաթներ(ը) |
| Բաց. | խալաթից | խալաթներից |
| Գործ. | խալաթով | խալաթներով |
| Ներգ. | խալաթում | խալաթներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։