Jump to content

խանձող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խան•ձող  

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. խանձված կիսայրյաց փայտի կտոր ◆ Արտակը նստեց մեղմ այրվող խանձողների կողքին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. ծայրը վառվող կամ վառված փայտի կտոր, ձող, խանձողակոթ, ածխակոթ։ ◆ (Նա) խանձողների ծայրերն իրար մոտեցնելով վառեց։ (Ղազարոս Աղայան)

Բայ

  1. (հնց․) խանձել–ի ◆ Ուրկե՞ էին անոր մեջ խանձող, տոչորող փայտերը։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ածխակոթ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]