խռռացնել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χrːɑt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ռ•ռաց•նել 

Բայ

1. խռռոց հանել, խռխռալ ◆ Որն էլ վաղուց է անուշ խռռացնում ավագ որսկանին երազում տեսնում։ Վահրամ Մավյան ◆ Փող եմ տալիս, -խռռացրեց նա մի սարսափելի գազանային ձայնով։ (Լեո)
2. խռմփալ
3. փնչալ, փռնչացնել (կենդանիների, առավելապես ձիու)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խռխռալ, խռմփալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։