Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ր•ճիթ

Ստուգաբանություն

հողածածկ կտուրով գյուղական հասարակ փոքրիկ տուն, հյուղ ◆ Անձրևախառն քամին ծեծել է նրա հողաշեն խրճիթը: (Ակսել Բակունց)
նույնն է՝ խրճիթ-ընթերցարան ◆ Խրճիթում լրագրեր քիչ են լինում, որովհետև գյուղում գրաճանաչ քիչ կա։ (Ակսել Բակունց)
խղճուկ տուն ◆ Եղավ նա աղքատների խրճիթում: (Ավետիք Իսահակյան)
(ճրտրպ․) (շին․) տուն առանց ծխանցքի /Ռուսաստան/

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ hut, cabin, izba գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хижина (ru) ‎(xižina), хата (ru) ‎(xata), изба (ru) ‎(izba), курная изба (ru) ‎(kurnaja izba) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։