Jump to content

կամավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կամաւոր

վանկեր՝ կա•մա•վոր 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. պատերազմի ժամանակ իր կամքով՝ հոժարակամ զինվորագրված մարդ

Ածական

  1. իր կամքի՝ ցանկության համաձայն՝ հոժար կամքով գործող՝ մի բան անող, ինքնահոժար
  2. առանց հարկադրության՝ հոժարակամ կատարված՝ տեղի ունեցած
  3. ոչ պարտադիր, կամընտրական
  4. մասսաների ինքնագործունեության սկզբունքների վրա հիմնվող՝ գոյություն ունեցող
  5. (սոցաշխ․) այն ֆիզիկական անձը, ով ՀՀ բարեգործության մասին օրենքի նպատակներից ելնելով, կատարում է անհատույց աշխատանք բարեգործություն ստացողների օգտին, մարդ, ով ինչ-որ բան է անում իր կամքով, համաձայնությամբ, այլ ոչ թե պարտադրմամբ
  6. իր կյամքով՝ առանց հարկադրանքի որևէ պարտավորություն ստանձնած, պատերազմի ժամանակ իր կամքով զինվորագրված անձ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ինքնահոժար, ինքնակամ, ազատակամ, հոժարակամ, կամահոժար, անձնահոժար, կամովի, կամովին, (հզվդ․)՝ անբռնազբոս, անբռնազբոսիկ, անբռնադատ, անբռնադատելի, կամածին, կամական, կամակար, կամաշար
  2. կամնտրական, անպարտադիր, կամավորական
  3. կամավորական, կամազեն (հզվդ․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։