Հայերեն

ՄՀԱ՝ [kɑʃɑrɑkɛɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կաշառակերութիւն

վանկեր՝ կա•շա•ռա•կե•րութ•յուն

Ստուգաբանություն

Գոյական

կաշառք ուտելը
կաշառակեր լինելը
(տնտգ․) օրինախախտում, որը կապված է պաշտոնատար անձի վրա անօրինական ազդեցություն գործելու հետ
(իրավ․) քրեական իրավունքում ընդգրկում է երեք տեսակի հանցագործություններ՝ կաշառքի ստացում, կաշառք տալ, միջնորդություն
(իրավ․) հասկացություն, որն ընդգրկումէ երեք տեսակի հանցագործություն՝ կաշառք ստանալը, կաշառք տալը և կաշառքի միջնորդությունը
(իրավ․) պետական, տեղականինքնակառավարման կամ հանրայինայլ ծառայողների (այդ թվում՝ դատավորների, պատգամավորների), ինչպես նաև միջազգայինկազմակերպությունների ծառայողներիկողմից իրենց կարգավիճակիօգտագործումը գույքի, դրանկատմամբ իրավունքների, ծառայությունների կամարտոնությունների անօրինականձեռքբերման համար^[1]
(իրավ․) հանցագործություն, որի էությունը կայանում է նրանում, որ պաշտոնատար անձն իր ծառայողական վարքագծի կամ զբաղեցրած պաշտոնի բերումով այլ անձից կամ կազմակերպությունից ստանում է անօրինական վարձատրություն^[2]

Հոմանիշներ

կաշառառություն, կաշառասիրություն, կաշառակորզություն, կաշառաշորթություն, (հնց․) կաշառակործություն, արծաթակործություն, տուրտվություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bribery գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ взяточничество (ru) ‎(vzjatočničestvo), коррупция (ru) ‎(korrupcija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։

[1] Տիգրան Ղազարյան – ««Կաշառակերություն» և «կաշառք» եզրույթների քրեաիրավական բովանդակության հարցի շուրջ», էջ 2-3

[2] Տիգրան Ղազարյան – ««Կաշառակերություն» և «կաշառք» եզրույթների քրեաիրավական բովանդակության հարցի շուրջ», էջ 2-3

[1]

[2]