կոնցերտին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔnt͡sʰɛɾˈtin]
վանկեր՝ կոն•ցեր•տին
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< концерино < իտլ. concertina
Գոյական
- (երժշտ․) օդհունչ երաժշտական գործիք, քորմատիկ հնչյունաշարով (սակայն առանց պատրաստի ակորդների) հարմոն
- մենակատարի և նվագախմբի համար գրված փոքր ստեղծագործություն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։