հանգստացնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑŋɡstɑt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հան•գ(ը)ս•տաց•նել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- հանգստություն բերել, հոգնությունը վերացնել
- խաղաղեցնել, հուզմունքը վերացնել
- մեղմացնել, հանդարտեցնել
- ապահովել, վստահեցնել
- հանգստանալու՝ գործունեությունը թուլացնելու տրամադրություն ստեղծել
- (փխբ․) սպանել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խաղաղեցնել, սիրտը ետ բերել
- մեղմացնել, դադար տալ, հանդարտեցնել, հանգիստ տալ
- ապահովել, վստահեցնել, գլխի տակ փափուկ բարձ դնել
- սպանել, մահացնել, մեռցնել, ան՝ացնել, խողխողել, մորթել, գնդակահարել, զինահարել, մահապատժել, հրացանահարել, գլխատել, կառափնատել, կախել, խաչել, (հին)՝ խոշորել, ծակել, սպանանել, սատակել, զատակել, սպանդագործել, կենզրավել, ընդուլնել, վախճանել, հրացանել, (հզվդ․), (գվռ․) վերջացնել, կրճատել, կաթեցնել, ղակատել, պկել, դաղել, զնգռտել, մահապատժի ենթարկել, խաչ հանել, սպանություն գործել, սրահար անել, սրի ճարակ դարձնել, սրի քաշել, սրի ածել, գնդակահար անել, գնդակախորեվ անել, գյուլլախորով անել, հրացանի բռնել, հրացանազարկ անել, փորը ծխով լցնել, արյուն թափել, կյանքը կարճել, կյանքը խզել, կյանքին վերջ դնել, կյանքի թել կտրել, մահ պատճառել, աստղը խավարեցնել, արևը առնել, արևը հանգցնել, արևը մարել, արևը մթնացնել, արևը սևացնել, արևը քաղել, ճրագը հանգցնել, ճրագը մարել, հոգին առնել, այն աշխարհն ուղարկել, դրախտն ուղարկել, մայրը լացացնել, կարմիրը կապել, գլուխն աղալ, գլուխն աղ դնել, գլուխն ուտել, գլուխը խաշել, գլուխը կտրել, գլուխը թռցնել, գլուխը զարնել, գլուխը ուսերից ցած բերել, գլուխը սխտորել, բոնձ անել, պահսը եփել, ձեռքից արյուն ելնել, ձեռքից արյան հոտ գալ, մահ տալ, մահը բերանը տալ, սատանի բաժին անել, ՝շի դրախտը ղրկել, դժողքն ուղարկել, դժողքի բաժին դարձնել, ջահանդամի ծոցն ուղարկել, (անարգ․) շան սատա անել, լեշը փռել, ծվանը կտրել, ծուխը քամուն տալ, ծուխը պնչերից հանել, ևևս անել, ոչ ևս անել, մեծ կտորը ականջը թողնել, ջուր անել, հոտը կտրել, արյունը մտնել, վրեժն առնել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։