հարմար

Հայերեն

«հարմար» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [hɑɾˈmɑɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յարմար

վանկեր՝ հար•մար 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ar-m-՝ *ar- «միացնել, հարմարեցնել, հարմարվել» արմատից։

Ածական

1. պատշաճ, վայելուչ
2. տեղին, վայել, արժանի Հարմար պատասխան
3. տամապատասխանող, սազող ◆ Փայլուն կոշիկը բոլորովին հարմար չէր վրայի ցնցոտիներին։
4. անհրաժեշտ հատկություններն ունեցող, պահանջներին բավարարող ◆ Հարմար աթոո։
5. պատեհ, բարեպատեհ ◆ Հարմար ժամանակ։

Մակբայ

1. հարմարապես

Հոմանիշներ

1. պատշաճ, վայելուչ, համապատասխան, սազական, հարիր, (արևմտհ․) ատակ, անկ, ատակ, (հնց․) ճահ, ճահավոր, պատկան, հարմարական (հզվդ․) (գվռ․) սազ, ըմբոն
2. տեղին վայել, արժանի
3. պատեհ, բարեպատեհ

Հականիշներ

1. անապատեհ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ suitable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ egnet թուրքերեն՝ uygun իսպաներեն՝ իտալերեն՝ adatto հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ lämplig պորտուգալերեն՝ adequado ռուսերեն՝ удобный (ru) ‎(udobnyj), подходящий (ru) ‎(podxodjaščij), удобно (ru) ‎(udobno), подходяще (ru) ‎(podxodjašče) վրացերեն՝ საუკეთესო ֆրանսերեն՝ adapté

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։