հեղինակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɛʁiˈnɑk]

վանկեր՝ հե·ղի·նակ 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական *sel- «վերցնել, բռնել» արմատի հետ։ Չի հաստատված նաև իրանական ծագման վարկածը։

Գոյական

1. մի բանի սկզբնապատճառ՝ դրդիչ
2. գրական՝ գիտական՝ արվեստի երկի՝ գյուտի և այլնի ստեղծող անձ
3. (փխբ․) մի բան անող՝ կատարող անձ
4. (հրտ․) իր աշխատությունը մամուլում վերարտադրելու իրավունք ունեցող անհատ կամ կոլեկտիվ
5. անձնավորություն, որն ստեղծել, հորինել է տվյալ ստեղծագործությունը
6. (գրադ․) ավելի լայն իմաստով՝ մի քանի հեղինակների երկերից գիրք կազմող, ժողովրդական ստեղծագործություն հավաքող և այլն, ինչպես և իր պաշտոնական նյութերը հրատարակող կոլեկտիվ (հիմնարկություն կամ կազմակերպություն)

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	հեղինակ(ը)	հեղինակներ(ը)
Սեռ.	հեղինակի	հեղինակների
Տր.	հեղինակին	հեղինակներին
Հայց.	հեղինակի(ն)	հեղինակների(ն)
Բաց.	հեղինակից	հեղինակներից
Գործ.	հեղինակով	հեղինակներով
Ներգ.	(հեղինակում)	(հեղինակներում)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
• Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։