հեռանալ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛrɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•ռա•նալ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- գտնված տեղից հեռու գնալ, գնալով ավելի հեռուն փոխադրվել ◆ Գետափից հեռացավ:
- անջատվել, օտարանալ, մեկուսանալ ◆ Ընկերներից հեռացավ:
- գնալ, քաշվել մի տեղ ◆ Աշոտ Երկաթը հեռացավ դեպի Սևան։
- հրաժարվել մի բանից, դուրս գալ ◆ Պաշտոնից հեռացավ:
- ըստ ժամանակի ավելի ու ավելի մեծ միջոցով բաժանվել ◆ Որքան հեռանում ենք հնադարից, այնքան արագանում է գիտության ու տեխնիկայի զարգացման ընթացքը։
- անցնել (ժամանակի մասին) ◆ Հեռացան ու հուշ դարձան այդ ծանր օրերը։
- ուղևորվել, մեկնել ◆ Նա կայարան հասավ, երբ գնացքն արդեն հեռացել էր։
- տարբերվել, հարազատ չմնալ ◆ Նոր գրչագիրը սկզբնաղբյուրից բավականին հեռացել է։
- մեռնել, մահանալ։
- շեղվել, նյութի շրջանակներից դուրս գալ ◆ Խնդրից՝ հարցից շատ եք հեռանում:
- ոլորվել ◆ Այդպես վազվզելով նրանք հեռացան ճանապարհից և կորցրին այն։
- հետզհետե մեծացող տարածությամբ բաժանվել իրարից ◆ Այստեղ երկու ճանապարհները հեռանում են իրարից ու թեքվում դեպի տարբեր կողմեր։
- (հրամայական)՝ Հեռացի՛ր (Հեռացե՛ք)։ - Գնա՛ (Գնացե՛ք), կորի՛ր (կորե՛ք)։
- տե՛ս հեռվանալ
- պրած տեղը թողնել՝ ուրիշ տեղ գնալ։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մեկնել, գնալ, երթալ, արտաքայլել, մանկել, հեռու գնալ, դուրս ելնել, գլուխն առնել՝ գնալ, գլուխն առնելխ կորչել, գլուխը թեքել, ռադ լինել, կառքը քաշել, պոչը քաշել, ոտքը քաշել, փասա-փուսան քաշել
- գնալ, քաշվել
- անջատվել, պատվել, մեկուսանալ, միայնանալ, օտարանալ, ջոկնվել
- հրաժարվել, դուս գալ
- բաժանվել, հրաժեշտ տալ
- անցնել
- մեկնել, ուղղևորվել, ճանապարհվել
- տարբերվել
- շեղվել
- մեռնել
- մոլորվել
- հեռվանալ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։