հողմ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɔʁm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հողմ
վանկեր՝ հողմ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *onəmo- «շնչել» արմատից. հմմտ. հունարեն άυεμος «հողմ, քամի», լատիներեն anima «հոգի»։
Գոյական
- ուժեղ քամի (սովորաբար մթնոլորտային տեղումներով զուգորդվող) ◆ Դուրսը հողմն է հառաչում և մերթ լալիս մանկան պես։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Ինչպես մի փետուր ընկավ նա հողմերի և հեղեղների բերանը։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) արհավիրք
- (փխբ․) ուժգին հոսանք՝ շարժում, հորձանք
- (փխբ․) հասարակական կյանքի բուռն ալեկոծում՝ հեղաշրջում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- քամի (ուժեղ), հողմամրրիկ, մրրիկ, փոթորիկ
- արհավիրք, աղետ, փորձանք, չարիք, պատուհաս, օրհաս, դժբախտություն, ձախորդություն, արհավրանք (հնց․), բարկության գավազան, երկնային պատիժ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հողմի պես - շատ արագ, չափազանց արագ, սրընթաց ◆ Շշնջում էր, ասպանդակում, ձին թռցնում էր հողմի պես։
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | հողմ(ը) | հողմեր(ը) |
Սեռ. | հողմի | հողմերի |
Տր. | հողմի(ն) | հողմերի(ն) |
Հայց. | հողմ(ը) | հողմեր(ը) |
Բաց. | հողմից | հողմերից |
Գործ. | հողմով | հողմերով |
Ներգ. | հողմում | հողմերում |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։