Դասական ուղղագրութեամբ՝ ճախարակ
վանկեր ՝ ճա•խա•րակ
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ čarxak:
մանելու հասարակ գործիք, որ շարժման մեջ է դրվում ձեռքով կամ ոտքով
փայտ կամ մետաղ հղկելու և զանազան ձևեր տալու գործիք, չարխ
հասարակ բեռնամբարձ սարած՝ իր առանցքի շուրջը պտտվող անվով
(կզմխս․) երկու հոդային թմբիկների միացումով ձևացող գլան՝ միացման տեղի ակոսիկով, որով գլանն ստանում է ճախարակի ձև(փխբ․) շրջան, շրջանաձև տարածություն ◆ Երկնքի ճախարակ (փխբ․) անիվ(փխբ․) խղճուկ՝ հասարակ՝ հնացած մեքենա ◆ Ավտո հո չէ, ճախարակ (Գարեգին Սևունց) մանոց, (գվռ․) ՝ ճախրակ, լիսեռնիկ, ծիծեռնիկ, ծղխնի, ջահրա, ջահրակ, ճռիկ, ճլեկ, ճլլեկ, թլոկ
տե՛ս դուրգ
տե՛ս չարխ
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
ճախարակ(ը)
ճախարակներ(ը)
Սեռ.
ճախարակի
ճախարակների
Տր.
ճախարակի(ն)
ճախարակների(ն)
Հայց.
ճախարակ(ը)
ճախարակներ(ը)
Բաց.
ճախարակից
ճախարակներից
Գործ.
ճախարակով
ճախարակներով
Ներգ.
ճախարակում
ճախարակներում
(փխբ․) խեղճ ու կրակԷդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
