մարգարե
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [mɑɾkʰɑˈɾɛ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ մարգարէ
վանկեր՝ մար•գա•րե
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. պարթևերեն mārēgar, սողդերեն mārkarēk:
Գոյական
- նա որ, աստծու կամքը հասցնում և բացատրում է մարդկանց (կրոն․)
- ապագան գուշակող
- մարգարենորի թողած գրվածք (հնց․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- նախակարապետ, հրամանաբեր
- տե՛ս գուշակ, կանխագուշակ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։