ողջույն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɔʁˈd͡ʒujn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ող•ջույն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հանդիպման ժամանակ միմյանց բարևելու արտահայտություն, բարև
- բարեկամական՝ ջերմ վերաբերմունքի՝ բարյացակամության արտահայտություն ◆ Մեր ողջույնը սիրով կնետենք և՛ մարդկանց, և՛ երկրին, և՛ հեռուն ես ու դուն։ (Վահան Տերյան)
- գրավոր կամ բանավոր հանդիսավոր խոսք՝ դիմում, ողջունական հանդիսավոր խոսք ◆ Վերջում կարդացին համագումարի ողջույնի նամակը՝ ուղղված Համկոմկուսի Կենտկոմին։
- (եկեղ․) պատարագի արարողության այն մասը, երբ բեմից արտասանում են «ողջույն տուք միմյանց» բառերը
Ածական
- ամբողջ, բոլոր, ողջ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- բարեն, հարգանք(ներ), բարև(ներ), հարգանքներիս հավաստիքը
- տե՛ս բարեմաղթություն, օրհնություն
- ձոն, ուղերձ
- տե՛ս ողջունատվություն, ողջունատրություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- ողջույն տալ - բարևել, ողջունել,
- մեկի հետ բարև-բարիլույս ասել, մեկի հետ լավ հարաբերությունների մեջ լինել
- ողջույն առնել - բարևն ընդունել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։