Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ուղ•ղա•փառ

Ստուգաբանություն

(կրոն․) տվյալ եկեղեցու ընդունած դավանանքին ճշգրտորեն հետևող, ուղղադավան, ուղղահավատ
հունադավան եկեղեցու մակդիրը ◆ Ուղղափառ եկեղեցի։
Կաղապար:խփբ որևէ ուսմունքի՝ ուղղության և այլնի անշեղ հետևող

Բաղադրյալ բառեր
ուղղափառապես ուղղափառորեն ուղղափառություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ orthodox գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ортодоксальный (ru) ‎(ortodoksalʹnyj), ортодокс (ru) ‎(ortodoks), православный (ru) ‎(pravoslavnyj), мусульманин (ru) ‎(musulʹmanin), магометанин (ru) ‎(magometanin), правоверный (ru) ‎(pravovernyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։