Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուշ

ուշ1

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *uš. հմմտ. ավեստերեն uši «ուշք, միտք», պարթևերեն uš (‘wš), միջին պարսկերեն (h)oš «խելք, բանականություն»։

Բաղադրյալ բառեր
ապուշ ապշել հուշարար հուշարարություն չարահուշ ամենահուշ մշտահուշ երկարահուշ հուշիկ հուշ հուշատետր հուշարձան ուշագնաց ուշագնացություն

նշանակված՝ պայմանավորված՝ հարկ եղած ժամանակից հետո
սովորական ժամանակից հետո
որևէ բանի վերջնամերձ պահը՝ ժամանակահատվածը եղող ◆ Ուշ աշուն։
ցանկալի՝ հարմար ժամանակից՝ պահից ուշ տեղի ունեցող՝ եղող ◆ Ուշ ես բացվել, այ կարմիր վարդ, Էլ ում համար քաղեմ քեզ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
որոշակի ժամանակից հետո ◆ Ծնվել են ուշ, օրոքն Հուլիոս Կեսարի։ Դանթե Ալիգիերի

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։