հուշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [huʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յուշ
վանկեր՝ հուշ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- այն, ինչ որ պահպանվում է մարդու հիշողության մեջ
- անցյալի տպավորություների՝ անցքերի են վերականգնումըգիտակցության մեջ
- հուշեր բանավոր կամ գրավոր պատմություն՝զրույց անցյալի մասին
- (փխբ) հիշատակ, հիշողությունհամար տրվող իր՝ առարկա ապարանջանն այս դու կապւ՝ թե տալու ենք իրար հուշեր
- հուշ դառնալ-ոչնչանալ, վերանալ, անհետանալ, գոյություն ունեցած դադարել
- անցյալի գիրկը գնալ, անցյալ դառնալ
- հուշերի, երեկո-երեկո՝ հավաքույթ, որտեղ հանդես են գալիս մեկի կամ մի բանի մասին հիշողություններ պատմելով, հուշահանդես
- տե՝ս ուշք
- նշանակված՝ պայմանավորված՝ հարկ եղած ժամանակից հետո
- սովորական ժամանակից հետո
- որևէ բանի վերջնամերձ պահը՝ ժամանակահատվածը եղող ◆ Ուշ աշուն։
- ցանկալի՝ հարմար ժամանակից՝ պահից ուշ տեղի ունեցող՝ եղող ◆ Ուշ ես բացվել, այ կարմիր վարդ, Էլ ում համար քաղեմ քեզ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- որոշակի ժամանակից հետո ◆ Ծնվել են ուշ, օրոքն Հուլիոս Կեսարի Դ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հիշողություն, հիշմունք (ժող) այն, ինչ որ պահպանվում է մարդու հիշողության մեջ
- տե՝ս հուշեր
- տե՝ս հիշատակ
- տե՝ս ուշք
- տե՝ս լաստենի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։