չակերտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑˈkɛɾt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ չակերտ

վանկեր՝ չա•կերտ 

Ստուգաբանություն

Չա տառի նման կերտված։

Գոյական

տրոհության նշան («»), որ գործածվում է

1. ուրիշի ուղղակի խոսքը, մեջբերումները, վերնագրերը, զանազան կարգի պայմանական անվանումները և այլն առանձնացնելու համար
2. հեգնական կամ պայմանական-փոխաբերական իմաստով գործածվող բառերի համար

Արտահայտություններ

1. չակերտները բաց անել - ներքին՝ քողարկված իմաստը բացահայտել՝ պարզել
2. չակերտների մեջ կամ չակերտներում - նույնն է՝ չակերտավոր
3. չակերտների մեջ առնել - խոսքի՝ մեջբերման՝ վերնագրի և այլնի վերջից և սկզբից չակերտներ դնել
   1. (փխբ․) հեգնական կամ պայմանական փոխաբերական իմաստով գործածել՝ հասկանալ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։