չեզոք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɛˈzɔkʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ չէզոք

վանկեր՝ չե•զոք 

Ածական

1. երկու հակադիր երևույթներից՝ կատեգորիաներից՝ հատկություններից և այլնից ոչ մեկին չպատկանող
2. (քղք․) հակամարտ կողմերից ոչ մեկին չհարող, շահագրգռված կողմերից ոչ մեկին չհարող, անկողմնակալ ◆ Այնպես են վկայում նաև չեզոք քաղաքացիները։ (Ակսել Բակունց) ◆ Չեզոք անձնավորություն։
3. այդպիսի մարդկանց հատուկ ◆ Չեզոք դիրք՝ գործունեություն։
4. պատերազմող կողմերից որևէ մեկի հետ չդաշնակցող՝ չգործակցող, չեզոքություն պահպանող ◆ Չեզոք պետություն։
5. միջազգային համաձայնագրի համապատասխան՝ ռազմական գործողությունների թատերաբեմ և ռազմական ուժերի տեղաբաշխման վայր լինելուց ազատ
6. (կենս․) օրգանիզմի վրա բացասական կամ դրական ներգործություն չունեցող
7. (քիմ․) ոչ հիմքային, ոչ էլ թթվային ռեակցիա առաջացնող
8. (ոճբ․) խոսողի հոգեկան, կամային վիճակների կամ գործածության որոշակի ոլորտների հետ չկապվող, հուզարտահայտչական երանգներից զուրկ, որևէ կոնկրետ ոճի չհատկացվող

Հոմանիշներ

1. անմաս(ն), չեզոքական
2. տե՛ս միջին

Արտահայտություններ

1. չեզոք բայ - չեզոք սեռի պատկանող բայ
2. չեզոք դիրք բռնել - որևէ կողմի չհարել ◆ Ասլանը չեզոք դիրք էր բռնել ու չէր ուզում որևէ մեկի կողմը անցնել։ Սերո Խանզադյան
3. չեզոք սեռ (լեզվբ․)
   1. անվանական սեռերից մեկը, որը ցույց է տալիս, որ բառը ոչ արական է, ոչ էլ իգական
   2. բայական սեռերից մեկը, որ արտահայտում է գործողության ոչ ներգործական, ոչ էլ կրավորական լինելը

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ neutral գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нейтральный (ru) ‎(nejtralʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ neutre

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։