չինարի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰinɑˈɾi]
վանկեր՝ չի•նա•րի
- Արարատյան, Գանձակ, Գորիս, Հավարիկ, Ջավախք, Ակն՝ սոսի ◆ Էլի կոյնե, թագվոր աղբար, Ես քեզ քովիմ գլուխտ ի վար։ Ըռեջ ես քու պոյիկդ ըսիմ, ու չիների ծառ կու մանի։ (Առաքել Քեչյան)
- (փխբ․) բարձր ու սլացիկ հասակ ունեցող ◆ Իմ չինարի յարը, անաստված յարը։ (Ժողովրդական երգ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։