Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատշաճ

վանկեր՝ պատ•շաճ

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *patsač (pat- և sačītan). հմմտ. հին պարսկերեն patisač, սողդերեն patsāxt- «կարգավորում»։

հարկ եղած ձևով՝ վարմունքով և այլն կատարված՝ կատարվող, պահանջված մակարդակին՝ ձևին և այլն համապատասխան ◆ Պատշաճ վարքագիծ վերաբերմունք։
վայելուչ, վայել, արժանի ◆ Պատշաճ հարգանք՝ պատիվ տալ։
հարմար, տեղին, ի դեպ ◆ Պատշաճ պատասխան։
պահանջվող, հարկ եղած, անհրաժեշտ ◆ Պատշաճ հեռավորություն՝ լրջություն՝ զսպվածություն։
արժանի, հարմար, արդարացի ◆ Պատշաճ վարձ վարձատրություն։

համապատասխան, պատշաճավոր, պատեհ
հարմար, տեղին, զուգահարմար, սազական, ի դեպ, ճահ, ճահել, ճախ, դիպան, խելքի կտրած
վայելուչ, վայել, արժանի, արժան, զուգապատշաճ, արժանավայելուչ, մարդավայելուչ, արժանավոր, առպատսաճ, պատկան, պատկանավոր

պատշաճը հատուցել - արժանի հատուցել, հարկ եղած ուշադրության՝ վերաբերմունքի՝ գնահատության և այլն արժանացնել
պատշաճից օրենք(ներ) - պատշաճության կանոներ
ըստ պատշաճի(ն) - պատշաճ կերպով

Բաղադրյալ բառեր
պատշաճաբար պաևշտշաճազգացողություն պատշաճազգացում պատշաճավոր պատշաճավորություն պատշաճացնել պատշաճելպատշաճեցնել պատշացեցվել պատշաճեցում պատշաճին պատշաճորեն պատշաճություն պատշաճում գեղապատշաճ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ proper, decent, due, relevant, seemly գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ достойный (ru) ‎(dostojnyj), пристойный (ru) ‎(pristojnyj), подобающий (ru) ‎(podobajuščij), надлежащий (ru) ‎(nadležaščij), должный (ru) ‎(dolžnyj), приличный (ru) ‎(priličnyj), чинный (ru) ‎(činnyj), соответствующий (ru) ‎(sootvetstvujuščij), уместный (ru) ‎(umestnyj), приличествующий (ru) ‎(priličestvujuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։