սերունդ

Հայերեն

«սերունդ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

• ՄՀԱ՝ [sɛˈɾund]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սե•րունդ 

Գոյական

1. միևնույն նախահորից ծագած և միաժամանակ ապրող արյունակիցների ամբողջությունը՝ նախահոր նկատմամբ ◆ Մովսես Խորենացին հայերին Հայկի սերունդն է համարում։
2. միաժամանակ ապրող և հասակով միմյանց մոտ մարդկանց ամբողջությունը ◆ Մատաղ սերնդին է պատկանում ապագան։
3. այդպիսի ամբողջություններից յուրաքանչյուրի կյանքի շրջանը, կյանք ◆ Մարդու քանի՞ սերունդ կանի մի հրաժեշտն աստեղային Հովհաննես Թումանյան
4. (փխբ․) (հվքկն․) Հետնորդներ կամ հաջորդներ (իբրև հավաքական ամբողջություն) ◆ Ամեն մի սերունդ պետք է իրեն հաշիվ տա, թե ինչ է թողնում ինքը գալիք սերունդներին։
5. ընդհանուր գործունեությամբ՝ հետաքրքրություններով՝ գաղափարական կամ գիտական ուղղությամբ իրար հետ կապված միաժամանակ գործող և հասակով մոտ մարդկանց ամբողջությունը ◆ (Սովետական) օդայինների նոր սերունդն առաջ եկավ պատերազմի ժամանակ ՎԿ
6. ամուսնական զույգի զավակները ◆ Մարդը ծնվում Է աշխարհը վայելելու, զույգ կազմելու և սերունդ թողնելու համար Ստեփան Զորյան
7. զավակ, ժառանգ, հետևորդ ◆ Ինքը սերունդ Է մեծ տոհմի (Րաֆֆի)
8. (հնց․) ժողովուրդ, ազգ ◆ Երկի՛ր, տոնում են մեծ հանդեսը քո փառքի, քո աննկուն բազմազգ սերունդները (Գարեգին Սևունց)
9. կենդանիների ձագ ◆ Մայր արծիվը խնամքով օթևան Էր շինում իր սերնդի համար Հովհաննես Թումանյան
10. (փխբ․) որևէ կարգի արտադրանքի՝ մեքենաների ևն կատարելագործման հաջորդական աստիճանը ներկայացնող յուրաքանչյուր տեսակը ◆ Ինստիտուտի կոլեկտիվը զբաղվում Է երրորդ սերնդի մեքենաների մշակումով։
11. (աշխգր․) ժողովրդագրության մեջ՝ նույն տարում ծնված մարդիկ
12. (սոց․) հասարակուրյան բոլոր անդամները ծնվում են նույն ժամանակահատվածում և դիտարկվում որպես կոլեկտիվ, ինչպես, օրինակ՝ «նախապատերազմյան սերունդ», «վաթսունականների սերունդ» և այլն

Հոմանիշներ

1. զարմ, շառավիղ, տոհմ, ցեղ, բարունակ, ընձյուղ, ճետ (ժղ․), հետ, պորտ, բողբոջ
2. հետնորդ, հաջորդ, ժառանգ
3. զավակ, որդի (փխբ․)
4. տե՛ս ձագ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
• Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։