սուլթան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [sulˈtʰɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ սուլթան

վանկեր՝ սուլ•թան 

Ստուգաբանություն

< султан < թուրք. sultan < արաբ. sultân տիրակալ

Գոյական

1. մահմեդական երկրներում՝ միապետի ժառանգական տիտղոս, ինչպես և այդ տիտղոսը կրող անձը ◆ Իր կազմած վայրագ ջարդերի համար ստացել է նա սուլթանից խալաթ։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. առհասարակ՝ միապետ
3. (փխբ․) տիրակալ
4. (բսբ․) բազմաթիվ հացազգիների հուրանի ձևերից մեկը

Հոմանիշներ

1. միապետ, թագավոր, արքա

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	սուլթան(ը)	սուլթաններ(ը)
Սեռ.	սուլթանի	սուլթանների
Տր.	սուլթանին	սուլթաններին
Հայց.	սուլթանի(ն)	սուլթանների(ն)
Բաց.	սուլթանից	սուլթաններից
Գործ.	սուլթանով	սուլթաններով
Ներգ.	(սուլթանում)	(սուլթաններում)

Բաղադրյալ բառեր
սուլթանական սուլթանազարմ սուլթանատ սուլթանություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ sultan գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ султан (ru) ‎(sultan) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։