սուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [suɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սուր
վանկեր՝ սուր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *kō-ro-` *k՛ō- «սրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն çǖ-la- «նիզակ», ավեստերեն saēni «սուր ծայր, գագաթ», լատիներեն cōs «հեսան, սրոց»։
Գոյական
- երկար դանակի նման՝ երկսայրի սառը հատող և խոցող զենք
- (փխբ․) բռնի միջոց ուժ, բռնություն, բըռնակալ ուժ
- (փխբ․) արյունահեղություն, կոտորած
- (փխբ․) պատժական միջոց, պատիժ
- տե՛ս շեշտ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- սուր բարձրացնել - կռվի ելնել
- սուր ճոճել - սպառնալ
- սուր սրել - կռվի պատրաստվել
- սուր սրի զարկել - կռվել
- սուր քաշել - կռվի ելնել, պատերազմ հայտարարել
- սուրը պատյանը դնել - կռիվը դադարեցնել, խաղաղություն հաստատել, հաշտություն կնքել
- սրերը խաչաձևել
- մենամարտել, կռվել, վիճել
- մրցել, մրցակցել
- սրի բերան տալ - սրի քաշել, կոտորել
- սրի ճարակ դառնալ՝ լինել - կոտորվել, սպանվել
- սրի տալ-նույնն է՝ սրի բերան տալ
- սրի քաշել-կոտորել
- սրով ու հրով-անագորույն դաժանությամբ ամեն ինչ ոչնչացնելով, կոտորելով ու հրի մատնելով
- սրից անցնել մեկի
- կոտորվել
- սրի տակով անցնել
Ածական
- լավ կտրող, հատու
- սրածայր ու լավ ծակող՝ խոցոզ
- վերջնամասում կամ ծայրամասում նեղացող, սրաձև, աստիճանաբար բարակող
- առհասարակ կտրող, խոցոզ, ծակող
- (փխբ․) նուրբ, զգայուն, զարգացած
- (փխբ․) թափանցող, խորաթափանց
- (փխբ․) ընդունակ, թափանցամիտ
- (փխբ․) սրամիտ
- (փխբ․) կծու, խոցող, խայթող
- (փխբ․) սաստիկ, ուժգին
- (փխբ․) զգայարանների վրա սաստիկ կերպով ազդող ներգործող, ուժեղ
- (փխբ․) ուժեղ՝ զարգացած զգացողություն ունեցող
- (փխբ․) աչքեր՝ ականջներ
- (փխբ․) բուռն կերպով զարգացող՝ ընթացող
- (փխբ․) շատ լարված, տագնապալից կտրուկ, շեշտակի
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։