ստուգարք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)ս•տու•գարք 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. գիտելիքների, առավելապես գործնական աշխատանքների քննական ստուգման ձևերից մեկը բարձրագույն և մասնագիտական միջնակարգ ուսումնական հաստություններում
  2. այդ կարգի ստուգման արդյունքի նմումտ ◆ Ստուգարք նշանակել՝ հանձնել՝ ստանալ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ստուգում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]