վարել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•րել 

Բայ

1. վար անել, հողը հերկել
2. վարած՝ հերկած հողը ցանել
3. ղեկավարել, կառավարել ◆ Տնտեսությունը՝ պետությունը վարել։
4. առաջնորդել, գլխավորել, տանել որևէ գործողության՝ գործունեության՝ պայքարի ևն ◆ Ես կդառնամ մեծ զորավար, զորք կվարեմ ես անհամար։ (Գուրգեն Բորյան)
5. քշել, քայլեցնել, վազեցնել ◆ Արծվին նժույգը վարեց դեպի հեղեղատի վերջավորությունը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
6. շարժվող փոխադրականը ղեկավարել, ընթացքը ղեկավարել ◆ Ավտոմեքենան՝ կառքը՝ տրամվայը՝ շոգենավը վարել։
7. ատարել, անել ◆ Բավական ատենե ի վեր ահա կը վարեր գեղեցիկ ու առույգ մարդու դերը։ ԳՋ
8. բազմաթիվ գոյականների հարադրությամբ կազմում է հարադրական բայեր՝ իրականացնել (գործադրել, անել նշանակությամբ) ◆ Պատերազմ՝ պայքար՝ ծառայություն վարել։
9. որոշ գոյականների և ածականների հարադրությամբ կազմում է հարադրական բայեր՝ տանել՝ հեռացնել՝ վանել նշանակությամբ ◆ Գերի վարել, հեռու վարել։
10. որոշ գոյականների հետ կազմում է հարադրական բայեր՝ անցկացնել, ունենալ նշանակությամբ ◆ Կյանք վարել, կենցաղ վարել և այլն։

Հոմանիշներ

1. կառավարել, ղեկավարել, առաջնորդել
2. գլխավորել, առջնորդել, գործը տանել
3. քշել, մղել, քայլեցնել, վազեցնել, առաջ շարժել
4. կարոտել, անել
5. խրել, խոթել, խարսել, ցցել, մտցնել, մուծել, ներս տանել, ներս հրել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ keep, run, pilot, drive, steer, navigate, coast, plough, till, conduct գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ пахать (ru) ‎(paxatʹ), вспахивать (ru) ‎(vspaxivatʹ), вспахать (ru) ‎(vspaxatʹ), распахивать (ru) ‎(raspaxivatʹ), распахать (ru) ‎(raspaxatʹ), руководить (ru) ‎(rukovoditʹ), управлять (ru) ‎(upravljatʹ), гнать (ru) ‎(gnatʹ), гонять (ru) ‎(gonjatʹ), погонять (ru) ‎(pogonjatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ labourer

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։