Jump to content

վարձատրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [vɑɾd͡zɑtɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարձատրութիւն

վանկեր՝ վար•ձատ•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. որևէ կարգի աշխատանքի համար տրվող վարձ` դրամական կամ բնամթերային հատուցում, վարձատրելը, վարձատրվելը ◆ Չնչին վարձատրությամբ ծառայելն անկարելի է: (Նար-Դոս) ◆ Սազանդարները ոգևորվեցին, նախատեսելով մի արտաքո կարգի քեֆ, ուրեմն և առատ վարձատրություն, մանավանդ եթե Միքայելին ու Մելքոնին հաշտեցնեն: (Շիրվանզադե)
  2. տրվող վարձի չափը` գումարը, վարձաչափ
  3. որևէ կարգի ծառայության` արարքի` լավության փոխհատուցում` հատուցում

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. վարձ, վճար, հատուցում, վարձավճար, վարձք (հզվդ․), վարձատվություն (հնց․) (որևէ ծառայության ևն համար դրամական կամ այլ ձևով հատուցելը)
  2. վարձաչափ (տրվող վարձի չափը` գումարը)
  3. տե՛ս հատուցում

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։