վարձատրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾd͡zɑtɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարձատրութիւն
վանկեր՝ վար•ձատ•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- որևէ կարգի աշխատանքի համար տրվող վարձ` դրամական կամ բնամթերային հատուցում, վարձատրելը, վարձատրվելը ◆ Չնչին վարձատրությամբ ծառայելն անկարելի է: (Նար-Դոս) ◆ Սազանդարները ոգևորվեցին, նախատեսելով մի արտաքո կարգի քեֆ, ուրեմն և առատ վարձատրություն, մանավանդ եթե Միքայելին ու Մելքոնին հաշտեցնեն: (Շիրվանզադե)
- տրվող վարձի չափը` գումարը, վարձաչափ
- որևէ կարգի ծառայության` արարքի` լավության փոխհատուցում` հատուցում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- վարձ, վճար, հատուցում, վարձավճար, վարձք (հզվդ․), վարձատվություն (հնց․) (որևէ ծառայության ևն համար դրամական կամ այլ ձևով հատուցելը)
- վարձաչափ (տրվող վարձի չափը` գումարը)
- տե՛ս հատուցում
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Վ․Վ․ Փիլիպոսյան, Մարդու իրավունքների անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն բացատրական բառարան («Երիտասարդ ինտելեկտուալների միություն» հիմնադրամի մատենաշար), Երևան, 1997 — 67 էջ։