տատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tɑt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տատ

վանկեր՝ տատ 

Ստուգաբանություն

Բնաձայնական բառ, որ տարածված է տարբեր լեզուներում։

Գոյական

1. մեկի հոր կամ մոր մայրը
2. ընդհանրապես պառավ կին, մեծահասակ՝ ծեր կին
3. տատմեր, մանկաբարձուհի

Հոմանիշներ

1. տատիկի, մամ, համի, համիկ, հան, մամե, մամի, ջոջիկի, ջոջո, մորատատ

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։