ցինիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰiˈnik]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ցի•նիկ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]< циник < հուն.
Գոյական
- (պատմ․) հասարակական միջավայրի նկատմամբ մարդու լիակատար անկախություն՝ ինքնուրույնություն, մարդկային կուլտուրայի հանդեպ արհամարհական վերաբերմունք ևդեպի նախամարդու վիճակը դարձ կատարել քարոզող փիլիսոփայաիկան դպրոցի ներկայացուցիչ՝ հետեվորդ
- (նորբ․) անամոթ, լպիրշ, անզգամ
Ածական
- նույնն է՝ ցինիկական
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (պատմ․) շնական
- տե՛ս անամոթ
- տե՛ս ցինիկական
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։