փլատակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰlɑˈtɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)•լա•տակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- քանդված՝ ավերված շենքի՝ բնակավայրի և այլնի մնացորդները, ավերակ
Ածական
- ավերված, քանդված, փլուզած
- խարխլած, կիսաքանդ, կիսակործան
Գոյական
- տնտեսական-քաղաքական ու մշակութային կյանքի փլուզում՝ անկում՝ քայքայում (պատերազմներից, արհավիրքներից և այլն)
- կործանված երկիր՝ պետություն և այլն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ավերակ, փլվածք, ավերակույտ, փլուզ (բնստ․), փլանք, (հնց․), (գվռ․)՝ փլուկ, փլուք
- կիսաքանդ, կիսակործան, խարխուլ, փլեկ (ժղ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | փլատակ(ը) | փլատակներ(ը) |
| Սեռ. | փլատակի | փլատակների |
| Տր. | փլատակի(ն) | փլատակների(ն) |
| Հայց. | փլատակ(ը) | փլատակներ(ը) |
| Բաց. | փլատակից | փլատակներից |
| Գործ. | փլատակով | փլատակներով |
| Ներգ. | փլատակում | փլատակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։