փրկություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɾkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փրկութիւն
վանկեր՝ փ(ը)ր•կութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- փրկելը, փրկվելը
- այն, ինչ որ փրկում է մի բանց
- (կրոն․) պատկերացում երանության մասին, որն իբր հավատացիալին տալիս է աստված` կրոնական հրահանգների եռանդուն կատարման պայմանով
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- փրկության խարիսխ - փրկության վերջին հույս` միջոց հնարավորություն, վերջին հույս
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։