քեֆ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰɛf]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քէֆ

վանկեր՝ քեֆ 

Գոյական

1. (ժղ․) կերուխում, խնջույք
2. բավականություն, հաճույք, վայելք
3. տրամադրություն
4. ցանկություն, կամք

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խնջույք
2. տե՛ս վայելք
3. տե՛ս տրամադրություն
4. տե՛ս կամք
5. տե՛ս առողջություն

Արտահայտություններ

1. քեֆ անել - կերուխում՝ խնջույք անել
   1. շատ ուրախ լինել
   2. իր կամքով՝ իր ուղղածի պես ապրել՝ վարվել՝ շարժվել
   3. իրեն երջանիկ զգալ, երջանկության մեջ լինել
2. քեֆ հալ հարցնել - նույնն է՝ քեֆուհալ հարցնել
3. քեֆ չունենալ - տրամադրությունը վատ՝ ընկած լինել
   1. հիվանդ լինել
4. քեֆ քաշել - հանգիստ՝ ապահով կյանքով ապրել
   1. բավականություն՝ հաճույք վայելել, հաճոյանալ, վայելել
5. քեֆը գալ - հիանալ
6. քեֆը կոտրել - տրամադրությունը գցել
   1. նույնն է՝ քեֆին դիպչել
7. քեֆը կտրել - ցանկանալ, կամենալ
8. քեֆը հարամ լինել - տրամադրությունն ընկնել
   1. ուրախությունը՝ խնջույքը փչանալ՝ խափանվել (անախորժ արարքով՝ վարվունքով և այլն)
9. քեֆը տալ - ցանկանալ, ուզել, հաճել
10. քեֆը քոք լինել - բաձր տրամադրության մեջ լինել
    1. երջանիկ լինել
11. քեֆին ապրել - ինքն իր ուզածի պես ապրել
    1. ապահով՝ հանգիստ ապրել
12. քեֆին դիպչել - նեղացնել, վիրավորական՝ խոցող բան ասել կամ անել
    1. տրամադրությունը փչացնել
13. քեֆին թողնել - իր կամքին թողնել
14. քեֆին կպչել - նույնն է՝ քեֆին դիպչել
15. քեֆին քեֆ չհասնել - շատ ուրախ՝ գոհ լինել
    1. երջանիկ լինելը
16. քեֆով լինել - ուրախացած՝ տրամադրված լինել (խմիչքի ազդեցությունից)
17. քեֆով գնալ մեկի - մեկի տրամադրության համապատասխան վարվել՝ պահել իրեն
    1. մեկի հետ համակերպվել, մեկի կամքին համապատասխան վարվել
18. ինչպես քեֆն է - իր կամեցածի պես
19. իրա քեֆին - իր ուզածի պես, իր կամքով, իր գլխին
    1. ապահով՝ երջանիկ՝ անհոգ վիճակով

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ carousal, revel, wassail գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кутеж (ru) ‎(kutež), разгул (ru) ‎(razgul), гульба (ru) ‎(gulʹba), гульбище (ru) ‎(gulʹbišče), пир (ru) ‎(pir) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։