Հայերեն

վանկեր՝ քա•նի

Գոյական

քանակական հարաբերություն ցույց տվող բառ, որը գործ է ածվում առարկայի թիվը, քանակը ցույց տալու համար, երկրորդական նախադասության մեջ գործածվում է իբրև հարաբերյալ բառ, որին գլխավոր նախադասության մեջ համապատասխանում են այնքան, նույնքան հարաբերյալները ◆ Քանի ռուբլի դու ստացար, այնքան էլ ես պետք է ստանամ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
տե՛ս քանիս ◆ Քանիներ գիտեմ ես, որ մահացումին մեջ կը փնտրեն բռնադատված մարգարեությունը։ (Միսաք Մեծարենց)

քանի անգամ - մեկից ավելի անգամ, մի քանի անգամ, շատ, տե՛ս քանիցս ◆ Քանի անգամ ասի՝ այ որդի, ձեռը վեր կալ էդ հարամ ճամփից։ Հովհաննես Թումանյան
քանի ասես - որքան ուզում ես, շատ, տե՛ս շատ, բազմաթիվ ◆ Ռեզինը քանի ասես կերկարի։
քանի գլխանի - սրտոտ, անվախ, համարձակ ◆ Շատ են զարմանում, թե էս ինչ սրտի տեր մարդ պիտի լինի, քանի գլխանի, որ եկել է իրենց հանդում հանգիստ վեր է եկել։ Հովհաննես Թումանյան
քանի գլուխ ունես, ունի - ինչպես ես (է) համարձակվում, տե՛ս համարձակվել, հանդգնել ◆ Դու քանի գլուխ ունիս քո ուսին, Որ վեր ես կենում փախչում նըրա հետ։ Հովհաննես Թումանյան
քանի գնում է, քանի գնա, քանի գնաց - տե՛ս հետզհետե, ավելի և ավելի ◆ Խնդիրը քանի գնում, լուրջ կերպարանք էր ստանում։ (Շիրվանզադե)
քանի դեռ - որքան ժամանակ որ, տե՛ս որքան ◆ Քանի դեռ տևում է պատերազմը, գերիներին ետ չեն տալիս։ (Րաֆֆի)