Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գանգուր

վանկեր՝ գան•գուր

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * unk-ur-o-՝ * ue(n)k- «ծռել, թեքել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն vanka-vánkara «գետաոլոր», հին անգլերեն wōh «ծուռ, ոլորուն, շրջված»:

Ածական

գանգրացած, խոպոպաձև, ոլորուն (մազերի մասին) ◆ Աղջիկ է... Աչքերը սև-սև, մազերը գանգուր, Հոնքերը կեռ-կեռ, ասես մի-մի թուր: Հովհաննես Թումանյան
գանգրահեր ◆ Հասմիկը... գրկեց նրա գանգուր գլուխը: (Բոգդան Վերդյան)
ոլորուն, ալիքանման, խոպոպիքի ձև ունեցող (առարկա) ◆ Գանգուր թփերով կանաչ զմրուխտյա տնկաստաններում նարինջ-կիտրոնի ծառերը հագան ոսկյա մանյակներ: (Հակոբ Հակոբյան) ◆ Եղրևանին... մինչև տանիքը հասցուցած է տերևներուն կանաչ սաղարթները և ծաղիկներու գլխահակ գանգուրները: (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

խուճուճ, գռուզ, գանգրավոր, խոպոպավոր, գանգրիկ, ոլորուն, կռուզ, կռունձ, կռնձուկ, կռժընուտ, գռզնուտ
տե՛ս գանգրահեր

շարունակել․․․