Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուրուական

վանկեր՝ ուր•վա•կան

Գոյական

մեռած կամ բացակա (հեռավոր) մարդու տեսիլք՝ երևույթ, որ երևում է հիվանդ երևակայությամբ կամ սնահավատ մարդկանց ◆ Այնպես էր թվում, որ բերդի փողոցներում ընկած հազարավոր դիակների ուրվականները պտտվում են յուր չորս կողմում: (Րաֆֆի) ◆ Վրիժառության սրբազան պարտքը միշտ բորբոքում էր ինձ վրեժխնդիր լինել և դրանով հաշտվել իմ նախահարց ուրվականների հետ: (Րաֆֆի)
երևակայության մեջ պատկերացող երևույթ՝ կերպարանք, որևէ բանի տեսողական խաբուսիկ պատկեր ◆ Նրա աչքերի առջև ուրվականներ էին երևում՝ ուղտերի քարավան, օազիս: ◆ Վարդանի գլխի մեջ պտտվում էր Լալայի գեղեցիկ ուրվականը: (Րաֆֆի)
(փխբ․) մտացածին՝ երևակայական բան, պատրանք ◆ Սեփականությունը, կապիտալը... և նման բաները ամենևին էլ երևակայության ուրվականներ չեն: (Դասագիրք)
(փխբ․) որևէ բանի սպառնալիք ◆ Պատերազմի ուրվական:
(ռազմ․) (սպորտ․) շարժվող խրտվիլակ՝ որպես հրաձգային վարժության թիրախ
(փխբ․) ուրվականի նմանող՝ չափազանց հյուծված՝ կմախքացած՝ մեռելատիպ մարդ ◆ Վերև նայեցե՛ք, այդ ուրվականներին, որ սպառազինված ճեմում են մարտկոցների ետևում: Վրթանես Փափազյան
առարկայի ուրվագիծը, մթության մեջ հազիվ ստվերագծվող առարկա ◆ Մշուշը նոսրանում է, երևում են ծառերի ուրվականները: (Մամուլ) ◆ Գիշերային այս սոսկալի պահուն մի քանի ստվերներ, թափառաշրջիկ ուրվականների նման, խավարի մեջ շարժվում էին: (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

ուրու, տեսիլ, տեսիլք, ուրվապատկեր, ուրվատեսիլ, ուրվաստվեր, հոգի, ոգի, հոգեգեշ (հանգուցյալի), ստվեր (փխբ․)
խաբկանք, ուրու
(փխբ․) պատրանք
(փխբ․) սպառնալիք
տե՛ս երևակայական, ցնորական

շարունակել․․․