հեղեղ գո

Հայերեն

վանկեր՝ հե•ղեղ

Գոյական

հորդ անձրևից կամ ձնհալի գոյացած վարար ջրի արագ կամ կատաղի հոսանք, ջրհեղեղ ◆ Անբախտ հայրենիք, արյունդ հոսում էր հեղեղի նման: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հեղեղի նման հոսում էր գինին: Հովհաննես Թումանյան
գետի՝ լճի՝ ծովի և վարարելով ափերից դուրս գալը և շրջակայքը ողողելը
(փխբ․) հորդառատ անձրև, տարափ
(փխբ․) որևէ բանի մեծ քանակությամբ՝ բազմությամբ շարժվելը ◆ Ծաղիկների հեղեղ: ◆ Մարդկանց հեղեղ:
(փխբ․) արտակարգ առատություն, մեծ քանակություն ◆ Բերքի հեղեղ:

ջրհեղեղ, հորձանք, ուղխ, հեղեղատ (փխբ․), ուղխաջուր(ք) (հնց․), (գվռ․)՝ սելավ, արազ
ողողում, ողող
տե՛ս տարափ
(փխբ․) առատություն, շատություն, հորդություն, հորդառատություն