Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ողնաշար

վանկեր՝ ող•նա•շար

Ստուգաբանություն

Արմատ՝ ողն, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ շար:

(կզմխս․) մարդու և շատ կենդանիների կմախքի հիմնական մասը, որ կազմված է իրար հետ միացած շարժուն ողերի շարքից, ողնասյուն, ողնահար ◆ Գնդակը ջարդել է մեջքի ողնաշարը: (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) մեջք
(փխբ․) որևէ կերտվածքի՝ շինվածքի և այլնի հիմնամասը կազմող սյունաձև հենարանը ◆ Բնակիչների է թողնված դուռ-լուսամուտների ծռմռված ողնաշարերն ուղղել: (Սովետական Հայաստան)
(փխբ․) տոկունություն, հաստատամտություն, դիմացկունություն, կամքի ուժ, ◆ Նա ողնաշար չունեցող մարդ է: ◆ Զինված ուժերը... փշրեցին հիտլերյան բանակի ողնաշարը: (Մամուլ)
(փխբ․) հիմնական՝ կենտրոնական՝ գլխավոր մասը՝ կորիզը

(կզմխս․) ողնասյուն, ողնահար, ողնափող, (գվռ․)՝ մեջքահոռ, հոռ, հուռ, իլիկ, շառավող, շարողիկ, սեռ, որոկ-ոսկոր, մեջքի հոռ
սռհար
տե՛ս մեջք
տե՛ս հիմնակմախք

ողնաշարը կոտրել - նույնն է՝ մեջքը կոտրել
ողնաշար ունենալ - հաստատակամ՝ հետևողական լինելը, առանց վախենալու՝ տատանվելու իր սկզբունքները պաշտպանելու խիզախություն ունենալ