Հայերեն

վանկեր՝ յիտ

հետո ◆ Չասի՞մ էստոնք, թե ինչ է մե քան աղաչադեք, յիտ նեժնի դամեք ինձմեն բեդամաղ չըլին: (Գարեգին Սևունց) ◆ Չյուր էն չախ Ռոստոմ ծուռ էր, էն չախից յիտ խելոքացավ: Ահ
ետ, հետ

յիդ անել - ետ անել, արձակել, քանդել
յիդ անել - ծածկել
յիդ դնիլ - հետ դնել, խնայել ◆ Դրանց (շներու) համա իցուն հազա մանեթ ին յիդ դրի, վուր լավ ապրին: (Խաթաբալա)
յիդ նընկնիլ - ետ ընկնել, ուշանալ ◆ Գանա կիրակնամուտ գիշերին էլ յիտ կու նընգնին ժամիցը: (Րաֆֆի)
ջուրն յիդ է - ջուրը ետ է տալիս, ջրապտույտ է, վարար է ◆ Ամեն մարթ չի կանա մըտնի, էշխիտ ջուրըն յիդ է, զալում: (Սայաթ-Նովա)